Recent reviews by Ahmet the Stygian

Oynanışı, daha doğrusu combat design'ı başarılı olduğu için tavsiye ediliyor verdim ancak oyundan pek memnun kalmadım. Çünkü combat dışında iyi yaptığı hiçbir şey yok bu oyunun maalesef. Oyunda her şey çok fazla tekrar ediyor, bölümler, düşman tipleri, düşen eşyalar. Ne bossları iyi, ne bölüm dizaynı, ne sanat dili... herhangi bir şeyi yok ya sıfır üzgünüm.

Bu oyunun elle tutulur tek yanı oynanışı ve oynayan da eminim bunun için oynuyordur. Souls-like türünün parlayan yıldızlarından biri olduğu için Souls'lar ile karşılaştırmak istiyorum mesela Souls'larda keşif benim için çok önemlidir. Hiç değilse oyunun ilk yarısı beni oyuna bağlayan yegane şey budur. Souls'larda keşfi bu kadar değerli kılan şey nedir peki?

Bulacağınız eşyanın her zaman ünik olması elbette, Souls'lar hiçbir zaman (droplar hariç elbette) bulduğunuz bir zırhı veya silahı tekrar önünüze koymaz. Her şey ünik ve tektir, bu da neye sebep olur? Haritada toplayacağınız hemen hemen her eşyanın değerli hissettirmesine sebep olur. Çünkü biliyorsunuz ki toplayacağınız bir sonraki eşya asla bir öncekinin aynısı olmayacak. Nioh ise bunun tam tersi çalışıyor, sürekli ama sürekli aynı eşyalar düşüyor önünüze. Sadece 18 saat oynadım ve envanterimi 2 kez boşaltmak zorunda kaldım. Böyle söyleyince basit geliyor olabilir ancak envanter alanınız 800 item arkadaşlar, yani ben 18 saat boyunca en az 1600 adet silah/zırh toplamışım demek oluyor bu; ve bunların her biri birbirinin aynısı eşyalar hani.

Evet hepsinin mikro istatistikleri birbirinden farklı ama görünüş veya oynanış olarak hiç ama hiçbir farkları yok. Bu nedenle de benim gözümde değerleri düşüyor açıkçası, bosslar desen etkileyici hiçbir şey göremedim, mini bosslar zaten tekrar delisi olmuşlar, bölümler özellikle yan görev yapıyorsanız (ki emin olun yapmak isteyeceksiniz oyun zor çünkü) felaket tekrar ediyor, sürekli aynı maplerde görevler yapıp duruyorsunuz.

Bunu oynayacağınıza 2023 çıkışlı Lords of the Fallen oynayın daha çok keyif alırsınız gibi geliyor bana ya.

MMORPG tarzı bir oyun denemek istiyorsunuz ancak bağımlılık yapmasından mı korkuyorsunuz? Buyrun Kingdoms of Amalur: Reckoning. KoA:R oynamak bana sunucuları boş bir MMORPG oynamak gibi hissettirdi, bu oyunla ilişiğim yıllar öncesinde dayanıyor aslında. Küçükken Tek Jeton adındaki televizyon programında bu oyunun tanıtımını görüp fena heyecanlanmıştım ancak sistemim kötü olduğundan bir türlü oynama fırsatı bulamadım. O günden beridir içimde ukte ve sonunda oynayıp bitirdim.

İyi mi yaptım kötü mü bilmiyorum çünkü çok güzel başlayan maceram maalesef pek tatlı sonlanmadı, oyun çoook fazla içerik barındırıyor. Barındırdığı içeriğin kalitesi bir yana içerik bolluğu olarak baktığınızda Skyrim'i aratmıyor yani. Oyunu toplam 180 görev tamamlamış haldeyken bitirdim ben ve listemde hala epey fazla görev vardı. Üstelik DLC'nin birine girmedim bile doğru düzgün. Buraya kadar güzel, iyi-kötü tonla içerik dizmişler ancak oyunun oynanışı veya bu içeriklerin çeşitliliği bu kadar süre oyunu taze tutacak kadar yeterli değil. Bir noktadan sonra felaket tekrara biniyor ve bayıyor, zaten oyunun son çeyreği düşman encounter'ı olarak felaket olmuş, her saniye düşman çıkıyor önünüze her saniye savaştasınız o kadar baydım ki anlatamam. Oyunun ilk 10 saatinden sonra göreceğiniz tüm düşman tiplerini oyun önünüze sunmuş oluyor, geri kalan 30-40 saat ise birebir aynı düşmanları kesiyorsunuz yeni hiçbir şey yok. DLC'lerde yeni birkaç düşman tipi var yalan yok ama onlar DLC yani. En fazla 5 saat süren içerikler bunlar, bu çeşitliliğin ana oyuna yayılmış olması gerekiyordu, DLC düşman tipleri de DLC'ye özel zaten ana oyunda hiç yoklar. Son zamanlarda bitirmeyip yarım bıraktığım çok oyun oldu, bu da öyle olmasın diye dayandım bitirdim.

Ha yalan yok, oynanışı çeşitlendirip taze tutmak biraz sizin elinizde, oyundaki yetenek ağacınızı, sınıfınızı vs. gayet az bir miktar oyun içi para birimiyle sıfırlayabiliyorsunuz. Ben başından sonuna kadar büyücü oynadım ancak sıkıldığınız noktada başka classları denerseniz benim kadar sıkılmazsınız büyük ihtimalle. İşin rol yapma kısmı ne durumda peki derseniz eğer.. açıkçası Skyrim gibi derim, mekanik olarak rol yapmaya izin veriyor oyun ancak diyaloglar pek bir işe yaramıyor. Ayıp olmasın diye konulmuş çoğu. Ki benim için mekanik olarak rol yapmaya izin verilmesi yeterli oluyor genelde diyaloglara oyunun dünyasına veya hikayeye yön veremesem de olur. Kendinizi ifade etmenizi sağlayacak faction'lar var tıpkı Skyrim'deki gibi ancak ben bunların içine giremedim Skyrim'de olduğu gibi, bana ruhsuz geldiler yalan yok.

Kısacası yoklukta gider ya çok da şeyapmamak lazım.

Hikayesi yok çöp oyun

Oynarken en az heyecanlandığım RGG Stüdyo oyunu oldu Infinite Wealth. Bunun bence en büyük sebebi hikaye, önceki oyunda (Yakuza: Like a Dragon) bitmiş olması gereken bir hikayeyi sakız gibi uzatıp ortaya umursaması zor bir hikaye çıkarmışlar bence. Hikayede bir sonraki aşamada ne olacağını hiç merak ettiremedi bana açıkçası. Zaten hikayedeki birçok detay zorlama hissettiriyor. RGG hala senaryo yazım konusunda Judgment'ın seviyesinde bir işle çıkamadı karşımıza diye düşünüyorum.

Oynanış olarak önceki yapımın üstüne koyulmuş sıra tabanlı savaş sisteminde pozisyon alma çok daha önemli bir hale getirilmiş. Ancak bunun dışında oha dedirtecek pek bir şey yok, mini oyunlar epey fazla ve birçoğu eğlenceli ancak önceki oyundaki business management mini oyunu bu oyunda maalesef yok, bu biraz üzdü çünkü ben o mini oyunda epey fazla vakit geçirmiştim.

24 dolara efsane bir Mick Gordon albümü alıyorsunuz, üstelik yanında da oyun hediye. Kaçırmayın beyler.

Normalde oyunlarda ilk önceliğim her zaman oynanıştır ve bana göre oynanış barındırmayan bir oyun iyi bir oyun olamaz ancak bu oyunun hikayesinin çok övüldüğünü duyup şans vermek istedim. İyi ki vermişim bu şansı demek isterdim ancak diyemiyorum çünkü ben nedense bu oyundan tatmin ayrılamadım. Kötü demiyorum hatta gerçekten iyi bir hikayesi var ancak ben yanlış beklentilerle girdim sanırım.

Hikayesinin sonunda, başına dair çok ciddi bir plot twist beklemiştim ancak hiç gerçekleşmedi, oyun "gerçekler bunlar kabul et" diyerek sundu hikayesini çünkü ve bu kötü değil ama dediğim gibi benim beklentilerim tamamen farklıydı. Sonunda şaşırtıp "hadi canım" dedirtecek bir hikaye beklemiştim. Siz de bu beklentiyle oynamazsanız eğer gerçekten iyi kurgulanmış bir hikaye sizleri bekliyor.

Hikaye dışında bu oyunun gerçekten geren bir oyun olduğunu söylemek istiyorum. Oyuncuyu nasıl gereceğini çok çok iyi bilen bir yapım SOMA, türdaşlarının çoğunun aksine jump scare gibi ucuz taktikler başvurmuyor oluşu da benim için çok ciddi bir artı. Çünkü oyuncunun karşısına aniden bir şey çıkartıp irkilmesini sağlamak kadar basit bir şey yok ki? Şimdi siz bu incelemeyi okurken aniden ekranda Beter Ali çıksa ve "kelmange mage kakoo" diye bağırsa irkilmez misiniz? Muhtemelen evet, ancak Beter Ali korkunç olduğu için yapmazdınız bunu. Korkmuş olmuyorsunuz ki böyle olunca, anlık bir irkilme yaşamış oluyorsunuz sadece bu yüzden hiç sevmiyorum bu tarz ucuz taktiklere başvuran oyunları. Oyun neredeyse hiç jump scare'e başvrumuyor ancak ona rağmen en son hangi oyunda bu kadar gerildim hatırlamıyorum.

Bu gerginliğin zaman zaman yorucu hissettirdiği oluyor ancak oyunun amacı bu hissiyatı yaşatmak olduğu için eleştiri olarak söyleyemem bunu. Ayrıca ses efektleri çok başarılı bence, karakter adımları için 3D ses mi kullandılar emin olamadım ama karakterim her adım attığında sanki gerçek dünyada da arkamdan sesler geliyormuş gibi hissettim.

Ayrıca Hüseyin (sese duyarlı canavara bu ismi verdim, kendisiyle çok toxic bir ilişkimiz oldu oyun boyunca), senin Allah belanı versin oe.

Oldukça eğlenceli bir shooter ama bir süre sonra hep aynı şeyleri yapmaya başladığınızı fark edip sıkılmanız olası. Açık dünyası bomboş, hikaye... hangi hikaye?

Oyun tam lezzetli bir oyun olacakmış ancak vodkayı fazla kaçıran Rus designer'lardan biri "açık dünyayı düşmanlarla dolduralım adım atamasın pezevenkler" deyince oyun böyle bir değişik olmuş ya.

Oyunun orijinal sürümünü 2 kez bitirdim ancak satıştan kaldırıldığı için o sürüme inceleme yazamıyorum. Oynanış süreme takılmayın diye veriyorum bu bilgiyi.

Oyun tasarımcılarının yaşadığı sıkıntılardan biri de insanların gündelik hayatta yaptıkları basit eylemlerin bir oyuna nasıl dönüştürüleceğine karar vermek ve bu durumda Death Stranding çok iyi bir örnek bana soracak olursanız. Tıpkı son dönemlerde çıkan Jusant'ın tırmanma eylemini bir oyuna dönüştürmesi, Deus Ex'lerin insan ikna kabiliyetlerini basit bir diyalog seçiminden ziyade bir mini oyuna dönüştürmesi veya Griftlands'in konuşmayı bir kart oyununa dönüştürmesi gibi Death Stranding de yürümeyi bir oyun haline getiriyor.

Eğlenirsin, eğlenmezsin bu başka konu ancak aslında Death Stranding'de yürümekten ziyade oyun oynuyoruz. Yürümeden önce envanter yönetimi yapıp yanımızda taşımamız gerekenlere karar veriyor, yürürken karşımıza çıkan engellere karşı önlem alıyor ve tüm yolculuğumuz boyunca karakterin dengesini korumak için çabalıyoruz. Düşündüğünüz zaman tüm bunlar yürüme eylemini gerçekleştirdiğimiz diğer hiçbir oyunda yapmadığımız, dikkat etmediğimiz şeyler. Çünkü onlarda yürümek sadece yürümekken Death Stranding'de yürümek aslında bir oyun haline getirilmiş.

Bu yüzden Death Stranding'in yürüme simülasyonu olduğuna katılmıyorum ve bu yorumun bu oyuna haksızlık olduğunu düşünüyorum. Zaten oyun da yürümekten ibaret değil, gizlilik, savaş, araç kullanımı gibi oyunun pek çok farklı yönü var. Düşündüğünüz zaman özellikle lineer ilerlediğimiz yapımlara kıyasla Death Stranding daha az oynanış elementi falan barındırmıyor aslında, bir oyunun her saniyesinde aksiyon barındırmıyor oluşu onu kötü bir örnek yapmıyor bence.

Kısacası Death Stranding benim epey severek oynadığım, ilginç bir şekilde dünyasında olmaktan keyif aldığım (yalnızlığımdan olabilir bu, kendimi o dünyaya ait hissettim açıkçası), fullemekten en çok keyif aldığım yapımlardan biri oldu. Çok marjinal bir oyun evet ve görünen o ki Kojima bu yolda gitmeye devam edecek, o yüzden herkese hitap edecek bir yapım değil ancak gerçekten "yürüyorsun işte sadece" diyerek basite indirgeyip bu güzide yapımı bir kenara atmayın, bir şans verin bence.

İlginç fikirleri olan oldukça ilginç bir oyun ancak fenasal kısa sürüyor, o yüzden tam fiyat vermenizi kesinlikle önermem.